A ve A harfleri yan yana geldiğinde akla Anadolu Ajansı gelir.
Daha doğrusu gelirdi.
Şimdi bir başka anlamı daha var A ve A’nın, hem de çok daha önemli.
***
Yasama organı tarafından vazedilen her yasanın vazedildiği yıla göre bir sayısı ve bir de adı olur. Meselâ 2000 yılı içinde vazedilen ilk yasanın sayısı 1/2000’dir. İsim ise konuya göre değişmektedir. Vazedilen yasa meselâ tapuya ilişkinse ona göre bir isim alır.
Ancak bazan yasalar halk arasında resmi adıyla değil ona verilen önemli bir kişi adıyla anılırlar. Örneğin geçmişte Türkiye’de çıkarılan bir af yasası Rahşan affı olarak bilinmektedir. Bir yasanın yapılmasında herhangi bir kişinin ağırlığı olmuşsa o yasa gayrı-resmi de olsa o kişinin adıyla bilinmektedir.
***
İster inan ister inanmayın Akıncı ile Anastas geçen akşam rüyama girdiler.
Şimdiye kadar yazılarıma giriyorlardı, artık rüyalarıma da musallat oldular.
Anastas bir kâbus gibiydi.
Buna rağmen Tarzan’ca olarak sözleri Ahmet Becerikli’ye, bestesi Amerikan arabalarından De Soto’ya ait “ah federasyon, vah federasyon, ne ise çıksın falımız, federasyon olmasaydı ne olurdu halimiz” türküsünü terennüm etmekteydi.
Anastas federasyon dedikçe Akıncı kafesteki kuşu kaçırmış çocuk misali hop oturup hop kalkıyor, Anastas’a cevaben Abdulhak Hamit’in “her yer karanlık” diye başlayan Makber gazeline asılıyordu.
***
Sonra birden bire yüz seksen derece değiştiler, etrafa mutluluk dalgaları yaymaya başladılar. Bu defa ikisinin de gözlerinin içi gülüyor, dudaklarından tebessüm pınarları akıyordu.
Bu arada bana da bir müjde verdiler.
Anastas “en nihayet My Friend Mustafa ile anlaştık, bu iş bitti” dediğinde kulaklarıma inanamadım.
Akıncı’ya baktım.
O da tasdik etti:
– Geç oldu, güç oldu, ama güzel oldu, doğum günüme rastladığından benim için ayrıca özel oldu.
“Hayırlı olsun” dedim, “bu akşam hazm-ı taam edeceğiniz çörekler ve börekler de çayırlı olsun” dedim.
Sarılıp, sarılıp birbirlerini yanaklarından bus eylediler.
Baktım ki bu sarmaş-dolaş vaziyeti bitmeyecek, araya girdim, zor ayırdım onları.
Ne var ki bu defa da bana yumuldular.
Bir Akıncı öpüyor beni, bir Anastas, biri sağ yanağımı mülkiyetine geçirmiş, öteki sol yanağımı. Rüya bu ya, bu arada Anastas baskın nitelikli ani bir hareketle bir de makas almaya yeltendi yanağımdan.
Her zaman ve her yerde mütecaviz rolündedir ya, demek ki huylu huyundan hiç vazgeçmiyor.
Kalçasına tekme atarak zor kurtuldum.
***
Bu arada her ikisine de “Anayasso hazır mı” diye sordum.
– Ne demek…dedi Anastas, elbette hazır.
Kafa sallamak suretiyle Akıncı da tasdik eyledi.
– Hani nerede…dedim.
– Kendi elciklerimle hazırladım, her satırını bizzat kaleme aldım, My Friend Mustafa’ya takdim eyledim, dedi Anastas.