Hayatımızda iki adet bahar var.
İlkbahar ve sonbahar.
Baharlar sevda zamanlarıdır.
İlkbaharın Mayıs’ında, sonbaharın Eylül’ünde fena halde gevşemektedir sevda yayları.
Mayıs’ta beşeri aşklar…
Eylül’de siyasal aşklar.
***
Bu nedenledir ki New York’a Eylül’de çağırmıştır Guterres hazretleri Anastas ile Akıncı’yı.
Central Park’ta yapraklar sararmakta, rüzgâr dökülen yaprakları bir şiir kümesi halinde BM gökdelenine doğru uçurmaktadır.
Guterres yaprak hışırtıları arasında Akıncı ile Anastas’a siyasal aşk şarkıları terennüm eylemekte.
***
Ne var ki bu 50 yıllık aşkın mutlu sonla biteceği yolunda herhangi bir belirti yok.
Taraflardan biri eşitlik temeline oturtalım diyor bu izdivacı…
Diğer taraf ise eş değil kukuma aramakta.
Bu kaos manzarası içinde Kudret Özersay BM’nin bu aşk şapkasından tavşan çıkarmasının olanaksızlığını anlatmakta.
***
Biz tavşan rolüne girip tilkinin kucağına atlamadıkça o çantadan tavşan çıkması da zaten beklenmemelidir.
Bizim Akıncı tazıya “o tavşanı tut” diyor…
Anastas tazıya “bekle”, tavşana “kaç” diyor.
Belli ki bu kafayla kaç-göç oyunu bir 50 sene daha sürer.
***
Haberler çelişkili.
Bir gazete haberine göre Guterres demiş ki “15 Ekim tarihi bir dönüm noktası olabilir”.
Bir başka gazeteye göre de “Guterres’in herhangi bir beklentisi yok”.
Yine de bu kaşkariko türünden ayak oyunlarından bize bir adet Lefter çalımı atılması hâlâ ihtimal dahilinde.
***
Bir diğer kaynağa göre ise “Guterres duruma hakim”.
Hakim olduğu aşikar, çünkü tarafları yaklaştırıcı bir arabulucu gibi değil, nihai karar yetkisine sahip bir HAKİM gibi davranmakta.
Hükmünü de zaten vermiştir:
– Türk garantisi kalkacaktır.
Hal böyle olduğuna göre New York gezintisi sünnet çocuğuna yutturulacak bir adet Hacıbekir lôkumu niteliğindedir.
Lôkumun tadı bahar yağmuru kadar kısa sürer, kesilen malzeme ise bir daha avdet etmez.
***
Sadece bir siyaset işi değildir Kıbrıs hikâyesi, bir karakter, bir güven, bir ahlâk meselesidir aynı zamanda.
Dünya-âlem bilir ki merhum Kıbrıs Cumhuriyeti dünya-âlemin gözü önünde 16 Ağustos 1960 yılında kurulmuştur. Buna rağmen Anastas ve hempaları Makarios’tan beri 1 Ekim gününü kuruluş yıldönümü olarak kutlamaktadırlar.
Bu konuda bile sahtekâr, yalancı, karaktersiz ve güvenilmezdir.
Bu tavır sütün beyazlığını, güneşin doğudan doğduğu gerçeğini bile inkâr niteliktedir.
Böyle bir sahtekâr kafayla uzlaşmak ne mümkün.
Sureta uzlaşsan da altından çapanoğlu çıkacağı aşikârdır.
O çapanoğlu ise Akritas Plânı No.2 olabilir.