Sahi…
15 Kasım’da neyi kutladık biz…
Cumhuriyet…
Bağımsızlık…
Özgürlük…
Egemenlik…
Kurtuluş…
Neyin bayramını kutladık?
***
Cahilliğime bağışlayın, ben bilmiyordum.
Öğrenmek için Akıncı’nın 15 Kasım konuşmasına baktım…
Kültür sahibi oldum, kültürüm arttı.
***
İlk neler ve kimler gelir aklınıza 15 Kasım dendiği zaman?
Dr. Fazıl Küçük, Rauf Denktaş…
Mehmetçik, Mücahit…
Şehitler, gaziler…
Ve TMT…
***
Bunlar gelir akla, değil mi?
Bunlar sayesinde toplu mezarlar yerine hayatta değil miyiz?
Bunlar sayesinde bağımsız olduk, özgür olduk, egemen olduk, bunlar sayesinde kurtulduk, bunlar sayesinde bir devletimiz, bir cumhuriyetimiz, bir bayramımız, bir 15 Kasım’ımız oldu, değil mi?
Bir teki bile zikredildi mi, adı geçti mi Akıncı’nın konuşmasında?
Bir tek rahmet bile diledi mi koltuğunu borçlu olduğu şehitlere?
Hayırla yadetti mi TMT gazilerini, Türk ordusunun gazilerini?
Minnet etmese bile bir tek teşekkür gönderdi mi anavatana?
Ağzına aldı mı Dr. Küçük adını, Denktaş adını?
Ne gezer?
***
Bundan da anladık ki bir Cumhuriyet bayramını kutlamış değiliz.
Başka şeyler kutladık herhalde.
Kim bilir, nankörlüğümüzü kutladık belki de.
***
Peki, ne vardı Akıncı’nın konuşmasında?
KKTC’nin kuruluş kararında ve bağımsızlık bildirgesinde ifadesini bulan çerçevede çözüm çabalarına devam edecek, BM ile çalışacak, siyasal kararlılık ve irade gösterecekmiş.
Sanki o kuruluş kararında ve bağımsızlık bildirgesinde bundan başka hiçbir şey yok.
Varsa yoksa çözüm.
Hepsini es geçti, o kararda ve bildirgede yer alan her şeyi görmezden geldi, Kıbrıs Türk halkının asırlık mücadelesini görmezden geldi, anavatanın dünya üzerinde Kıbrıs Türkü için katlandığı misli görülmemiş fedakârlıklarını, bu yüzden çektiği çileleri görmezden geldi.
Varsa yoksa çözüm.
***
Çözüm dediği de ne?
Bir plâk misali her gün nakarat eylediğinden malûmdur.
Çözüm dediği “federasyon”.
Demek ki 15 Kasım Cumhuriyet Bayramı değilmiş meğer, federasyon bayramı imiş.
Federasyonu kutladık biz 15 Kasım’da.
Bunu öğrendim Akıncı’nın konuşmasında.
Ve “tenevvür” ettim.