Anastas’ın çığırtkanı Prodromos Prodromu’ya göre önümüzdeki 6 aylık süre önemli gelişmelere gebeymiş.  

            Doğrudur ve akla da yakındır, çünkü bu Kıbrıs ceziresinin tarih içinde gebelikten kurtulduğu bir tek gün bile yoktur, nitekim nam-ı diğer Akdeniz’in Fahişesi olarak bilinmektedir.

            En azından ben kendimi bildim bileli buraları hep gebedir, adına Kibrullâ da denen dünya güzelimizin karnındaki şişliğin indiğini hiç görmedim.

            Anadolu’da eskiden şöyle bir söz vardı:

– Kadının sırtından sopayı, karnından sıpayı eksik etmeyeceksin.

Bizim durum vaziyetlerimiz de böyle işte.

                                                           *** 

Gebelik tamam da bu gebelik tuhaf ve de çok tuhaf bir gebelik.

Ebedi bir gebeliğe benziyor.

Velet bir türlü doğmuyor.

Bizim fırlama bir türlü dışarı fırlamıyor.

Bulunduğu yerden memnun ki çıkmıyor çıkarı.

Hiçbir ebe de çaresini bulamadı.

Hiçbir operatör doktor da bulamadı çaresini.

Ne Dr. Küçük ne Makarios.

Ne Denktaş ne Klerides.

Ne Talât ne Dimitri.

Ne Eroğlu ne Papadopulos.

Ne Akıncı ne Anastas.

Bin türlü peynir sürdükleri halde piyasaya…

Bir türlü çıkaramadılar o fareciği o delikten.

                                                           ***

Üstelik bu veledi doğurtması gereken kimileri doğum-ölüm sahasında Başhekim geçinmekteydi.

Meselâ Başhekim olmayan merhum Berberoğlu bir gün Denktaş’a demişti ki “sen olmasan ben bu çocuğu 6 ayda doğurturum”.

Dünya çapında doğum uzmanlarımızdan Başhekim Talât ise 6 aylık süreyi 6 asır kadar uzun hissettiğinden ve minik yavrusuna biran önce kavuşma hasretiyle tutuşmakta olduğundan zaman düğmesine basaraktan zaman tünelindeki seyahat süresini 3 ay olarak saptadı.

Ondan sonra 5 yıl müddetle yani 20 defa 3 ay Başhekimlik yaptığı halde muradına eremedi, Dimitri tarafından havası kesildiğinden Sarayönü cihetine iltica etmekten başka çare bulamadı.

De diyor Aşık Veysel:

“Veysel şaşar işbu hale

  Kâh ağlayı gâhi güle 

  Erişmek için menzile

  Gidiyorum gündüz gece”.

                                                           *** 

Başhekim Talât uzun ince bir yolda gide gide ancak Dikilitaş’a ulaştı, doğum meselesini yüzüne-gözüne bulaştırdığından kendi kendini intihara karar verdi, asılacak ip aradı, İngiliz ipi istiyordu, oysa “yes be annem” furyasında Talât’a ne istediyse veren üvey anamız İngiliz bu defa kendisine asılacak bir ip bile vermedi, zaten Talât’ı AB cennetine davet eden İngiliz’in kendisi cennetten firar etmek üzeredir.

                                                           ***

Son Başhekim ki Akıncı’ların Mustafa’sıdır ve “my friend” makamında Anastas’ların en yakın kader ve silâh arkadaşıdır…

Ki birlikte yediler-içtiler, ham-hum yaptılar, onun alınyazısı da İttihatçı Talât Paşa’dan farklı değildir, aynı manzara, aynı nakarat, aynı ayak oyunlarıyla sürüp gitmektedir.