Anastas bize siyasal eşitlik vermiyor.
Eşitlik babasının malıymış gibi vermiyor.
Oysa eşitlik bir haktır.
Temel hak.
Sahip olduğun bir hakkı bile yok saymakta.
***
Yok saymak için de ister buralarda ister Montana’larda olsun, oturduğu bütün masalarda Karagöz ustası Hayali Küçük Ali misali Karagöz-Hacivat oyunu oynatmakta.
Neymiş?
Eşitlik demek aritmetik eşitlik demek değilmiş.
Oysa eşitlik bir olayda karşı taraf varsa bütün taraflar evet demedikçe karar alınamaması demektir.
Herif sütü beyaz göstermekte, bize dünyanın dönmediğini, güneşin batıdan doğduğunu yutturmaya yeltenmektedir.
Yeryüzünde Anastas’ın piyasaya sürdüğü türden hiçbir eşitlik yoktur.
***
Nasıl ki Anastas’ın eşitliği eşitlik değildir…
Aslında Akıncı’nın eşitliği de eşitlik değildir.
Akıncı’nın eşitlik anlayışına göre alınacak kararlarda bir Türk’ün evet demesi demektir.
Bir Türk Rum’un yanısıra evet derse karar çıkar, hayır derse karar çıkmaz.
Bunun adı da eşitlik değil, eşitlik namı altında eşitliğin sulandırılmasıdır.
Büyük oranda teslim demektir.
Çünkü eşitlik öyle bir şeydir ki yalnız Türk’ün Rum’la ilişkilerinde eşitlik üstünde durur, ama Türk’ün Türk’le ilişkisinde eşitliği rafa kaldırırsanız hiçbir ilişkide eşitlikten dem vuramazsınız.
***
Cumhuriyet döneminde 7 Rum, 3 Türk bakan vardı.
Diyelim ki Akıncı’yla Anastas anlaştılar 7/3 oranını muhafaza ettiler…
Diyelim ki Bakanlar Kurulu toplandı…
Bütçe yasa tasarısı Bakanlar Kurulu’na geldi…
Tasarı onaylanıp parlâmentoya gönderilecek…
7 Rum bakan evet dedi…
2 Türk bakan hayır dedi…
Bir Türk bakan evet dedi…
İş bitmiş, hükümet bütçe tasarısını onaylamış demektir.
***
Adama sorarlar…
Bu nasıl eşitliktir?
Bu ne menem bir eşitliktir?
Hangi akla, hangi mantığa dayanmaktadır böyle bir eşitlik kaşkarikosu?
***
Bakanlar Kurulu’ndaki 3 Türk bakan orada hısım-akrabasını, çoluk-çocuğunu temsil ediyor değildir, Kıbrıs Türk halkını temsilen oradadır.
Ve 3 kişidirler orada.
Birisi evet diyor…
İkisi hayır diyor…
2 Türk bakanın dediği olmuyor…
Ama tek Türk bakanın dediği oluyor…
Bakanlar Kurulu’nda Kıbrıs Türk halkını 2 Türk bakan değil tek Türk bakan temsil etmiş oluyor.
Tek bakan 2 bakanı mağlûp ediyor.
Bunun adına da ancak eşitlik değil dört dörtlük eşitsizliğin daniskası denir.