Bu yıl adli yılın başlaması nedeniyle tören yapılmadı, açıklamalarla, basın toplantılarıyla yetinildi. Akıncı’nın açıklaması var, Yüksek Mahkeme Başkanı’nın açıklaması var, Ombudsman’ın açıklaması var.
“Hukukun olmadığı yerde özgürlüklerin ayaklar altına alınması kaçınılmaz hale gelir”.
Bu ifade Akıncı’ya ait.
Hukukun olduğu yer hukukun üstünlüğünün olduğu yerdir. Hukuk ise bir disiplinler manzumesidir, anayasalarla, yasalarla, tüzüklerle vazedilir, ama kâğıt üzerindedir.
Hukukun ayağı yoktur, yürüyemez, eli-kolu yoktur, hukuku ihlâl edenlere yaptırım uygulayamaz, kâğıt üstündeki hukuku insanlar yürütür, hukukun kâğıt üstündeki yaptırım gücünü insanlar sağlar. Uygulayıcı insan kötü niyetli ise kâğıt üstünde dünyanın en güzel hukuku olsa da hiçbir kıymet-ül kurabiyesi yoktur. İyi niyetli insandan yoksun hukuk ölü hukuktur.
***
Bu ülke bütün tarihi boyunca hukukun üstünlüğünün en veciz örneklerini 1960-63 Cumhuriyet döneminde yaşamıştır, örneklerini yazmıştık, bir kez daha anımsatalım.
1963 sonbaharını yaşıyorduk, Temsilciler Meclisi’nde vergi yasa taslağı görüşülüyordu, o tarihi günde ben de oradaydım. Tartışmalardan sonra 35 Rum vekilin tamamı olumlu, Türk vekillerin ise anımsadığıma göre Berberoğlu hariç tamamı olumsuz oy kullandılar. Tasarı yasalaşmadı, reddedilmiş oldu, çünkü anayasaya göre Vergi Yasası’nın kabulü için hem Türk hem de Rum vekillerin çoğunluk oyuna ihtiyaç vardı.
Türk vekiller niçin böyle yapmıştı, Makarios Türk haklarına ilişkin anayasa maddelerini fiilen çalıştırmıyordu, Türk vekiller de buna bir tepki olarak Makarios’a bir ders vermek, ibret almasını sağlamak istiyordu. Başpapaz’a “sen yaparsan biz de yaparız” mesajı verilmişti.
***
Nasıl ki meselâ anayasaya rağmen şehirlerde ayrı Türk belediyeleri kurulması engelleniyordu ve nasıl ki meselâ kamu hizmetinde %70-%30 oranı rafa kaldırılmıştı, bunun bir bedeli olarak ülkede artık bir Vergi Yasası da yoktu.
Madem öyle, işte böyle havaları egemendi ülkede, bunu yaratan da Makarios’tu.
Zaten Cumhuriyet’in ilân edildiği 16 Ağustos 1960 tarihini izleyen ilk günlerde Başpapaz Makarios Kıbrıs Cumhuriyeti’nin ENOSİS’e giden yolda bir sıçrama tahtası olduğunu ilân etmişti. Tatbikatta ise bunun gereğini yapıyor, bu ülkede bir anayasa, bir Türk halkı yokmuş, kendisi de memleketin Hitler’i imiş gibi davranıyordu.
Bütün bunlar ayrıca 21 Aralık harekâtına gerekçe yaratmak üzere de pergelleniyordu.
***
Vergi Yasası yoktu, ama Makarios Vergi Dairesi’ne ertesi sabah şu talimatı verdi:
– Vergi Yasası varmış gibi vergi tahsilâtına devam edeceksiniz.
Ve dediğini yaptırdı.
İşte bu hal hukukun üstünlüğünün (!) tarihte görülmemiş veciz bir örneğiydi. Bu da tek örnek değildir, daha da örnekler vardır, hepsini saymağa bu sütun yetmez.
1960-63 dönemi hukukun üstünlüğünün her gün çatır çatır çiğnendiği bir karanlıklar dönemidir. O dönemi 21 Aralık’ta katliamlar dönemi izlemiştir. Bizim Kıbrıs Cumhuriyeti sevdalısı mandacılarımız ve ihanet erbabımız bunları hiç anımsamaz, anımsatmaz, anımsatanlara da alçakça saldırırlar.
***
Evet, Akıncı hukukun üstünlüğünden dem vurmaktadır. Aynı havalar 1960’larda da çalınmaktaydı, neticeyi gördük. Önemli olan kâğıt üstündeki hukuk değil, hukukun uygulayıcısı insan kafasındaki niyettir. Bu niyeti geçmişte yaşadık ve çok pahalıya ödedik.
Şimdi federasyon peşinde koşan Akıncı o eski günleri acaba hatırlıyor mu, hatırlamaya yaşı müsait değilse kitaplarda okuyor ve bunlardan ders çıkarıyor mu?
Ders çıkarıp masada ona göre davranıyor mu?
Hiç sanmıyorum.
Yani tarih tekerrür edebilir ve 21 Aralık macerasını misliyle yaşayabiliriz.
Şu anda buna aday bir halk konumundayız.