Duyduk duymadık demeyin, malûm pehlivan tefrikası, 32 tekmili birden, yeniden başlıyor, haberiniz olsun, bizim Akıncı ile onların Anastas 9 Ağustos’ta hasret giderecekler, hem de resmi değil, gayrı resmi olarak, her ne demekse?
Büyük fark varmış ikisi arasında.
Resmi temaslarda gayet ciddi suratlarla sadece ve resmen toka edilir, gayrı resmilerde ise selâmsız-sabahsız sarmaş-dolaş olunur, bu arada Akıncı’nın ciğerleri bayram yaparmış. Dolayısıyla hasret gidermekte haklıdır Akıncı, çünkü uzun bir zamandan beri Anastas’ın sigara dumanından mahrum kalmanın hasret ve ızdırabı içindedir o mübarek ciğerler.
***
Buluşup da ne görüşecekler acaba?
Görüşecek ne kaldı ki?
Evkaf’ın su meselesi dahil her şeyi görüşmediler mi?
Ve netice daha şimdiden belli değil mi?
Ama belli ki emperyalizmin ve iç politika endişelerinin baskısı altında sırf görüşmek için görüşecekler, buluşmak için buluşacaklar, hepsi o kadar.
***
Anastas, Akıncı’ya peşinen mesaj vermiş, ne istediğini zaten bir kez daha açıklamıştır.
Anastas diyor ki:
– Garantiler kalkmalı.
Anastas diyor ki:
– Türk askeri çekilmeli.
Daha ne desin ki?
Adam bağırıyor, biz ise “Sağır Ali” rollerinde.
“Kellim-kellim lâyemfa”.
Okundurdum-yazındırdım, “bale gudelya”.
Bu buluşmaların iç politika mülahazalarıyla halkı kandırmaktan başka hiçbir anlamı kalmamıştır.
***
Anastas’ın garantiler ve Türk askerine ilişkin “kalkmalı” ve “çekilmeli” nakaratından bendenize gına gelmiştir. Akıncı’nın yerinde olsam Anastas’la aramızda herhalde şöyle bir muhavere cereyan ederdi:
– Garantiler kalkmalıdır.
– Ben kaldıramam arkadaş, gel sen kaldır.
– Türk askeri çekilmelidir.
– Türk askerinin çekilme diye bir alışkanlığı yoktur arkadaş, çekilme günü gelende, kedi milleti dama çıkanda haber verin, bonservise gerek yoktur, bizim erkek kedileri sizin kediler takımına transfer edelim.
***
Şaka bir yana, Barış Harekâtı’ndan kısa bir süre sonraydı, Amerikan Dışişleri Bakanı Henry Kissenger ile Yunan Dışişleri Bakanı Brüksel’de buluştular.
Yunan Bakan Kissenger’e sordu:
– Türk ordusu ne zaman çıkacak Kıbrıs’tan?
Kissenger de Yunan Bakana sordu:
– Osmanlı tarihini okudun mu?
– Ne münasebet…dedi Yunan Bakan.
Kissenger şu cevabı verdi:
– Ben Osmanlı’nın girdiği yerden 3 asırdan önce çıktığını hiç görmedim.
***
Yarım asır geçti, hâlâ görüşme için görüşme tiyatrosu sürüyor.
Kissenger’in hesabına göre demek ki 250 senemiz var daha, yani “barış” kuşunu yakalamak için bol bol zamanı var Akıncı’nın, dDilediği kadar görüşsün.
İster görüşsün, ister hâyâl dünyasında “barış düşmanlarıyla” (!) dilediği kadar dövüşsün.