Kıbrıs gazetesi tarafından emekli yargıç olarak takdim edilen oysa meslek hayatında
sadece savcı ve avukat olan Derviş Akter ise medyanın kendini en üstte ve her şeyi yazıp
eleştirmeyi kendinde hak gördüğünü vurgulamıştır.
Bir noktada bu görüşle de hemfikir olmadığımı peşinen belirtmek isterim. Yargı da dahil
olmak üzere halkı yani kamuyu ilgilendiren her konuda yazıp-çizmek ve eleştirmek medyanın
tartışılmaz hakkıdır. Demokrasilerde, hukuk devletinde dokunulmaz hiçbir kişi, kurum ve
makam yoktur. Hiç kimse “aman yargıya dokunmayalım, aman yargıyı eleştirmeyelim, aman
yargı ne yaparsa yapsın, biz susalım” deme lüksüne sahip değildir. Eleştirinin olmadığı yerde
demokrasi de yoktur, hukuk devleti de yoktur, adalet de yoktur. Zaten eleştiri adı üstünde
eleştiridir, varlığı iddia edilen bir yanlışın teşhis edilmesi, görüş açıklaması demektir. Yapılan
eleştiriye katılmayabilirsiniz, görüş ayrılıkları olabilir, yargıyla da ters düşebilirsiniz, ama bütün
bunlardan dolayı hiç kimsenin eleştiri hakkı elinden alınamaz.
Zaten defalarca vurguladığımız gibi eleştiri başka şeydir, yargıya saygısızlık veya hakaret
başka şey. Saygısızlığa, hakarete yöneldiğiniz an zaten yaptığınız yayın eleştiri olmaktan çıkar.
Yargıçlar da insandır.
Onlar da hata yapar.
Dünyada hata yapmamış hiçbir hukukçu, hiçbir yargıç yoktur.
Böylesi hataları eleştirmek temel bir haktır.
O kadar da değil, dahası da var.
Dedik ya, yargıçlar da insandır.
Her meslekte olduğu gibi zaman zaman yargıçlık mesleğinde de o mesleğe lâyık olmayan
kişiler bulunabilir.
Bu da istisnasız olarak dünyanın her ülkesinde yaşanan bir gerçektir.
Şu veya bu hakim dürüst olmayabilir.
Taraf tutabilir.
Adam kayırabilir.
Davada taraf olanlardan birine duyduğu sempati veya antipatiyi kararlarına yansıtabilir.
Hatta taraf avukatlarından herhangi birine duyduğu sempati veya antipatiyi de
kararlarına yansıtmış olabilir.
Olabilir, çünkü yargıç da insandır, ilâh değildir.
Böylesi hallerde işin ehli olanlar, eli kalem tutanlar eleştirmeyip de susacak mı yani?
O zaman nerde kalır adalet?
***
Yakın geçmişte İngiltere’de bir yargıcın görmekte olduğu davada taraf olan bir
işadamıyla gizlice temasta olduğu saptandı.
Bu yargıç hakkında derhal soruşturma başlatıldı.
Bunu öğrenir öğrenmez yargıç uçağa atlayıp Amerika’ya iltica etti.
İngiliz hükümeti iadesi için Amerika nezdinde işlem başlattı.
Bu olayı Daily Mail gazetesinde okumuştum.
Daha sonra olanları izleyemedim, neticeyi bilmiyorum.
***
İngiltere şahsi kanaatime ve mesleki tecrübelerime göre dünyanın en iyi hukuk sistemine,
uygulamada da dünyanın ren adil yargı organına sahiptir. Buna rağmen orada bile böyle şeyler
olursa, bizde hiç olmaz, hiç olamaz diyebilir miyiz?
Mümkün değil.
İlâh değil hepimiz beşeriz, beşerin olduğu yerde hata da olur, hak yeme de olur.
Hiçbir mesleğin mensupların bundan muaf değildir, bu bir doğa kanunudur.
Dolayısıyla tekrar etmek istiyorum ki yargı, yargı kararları ve yargıçlar dahil olmak
üzere herkesi eleştirmek medya için bir haktır.
Eleştirmek diyorum.
Saygısızlık ve hakaret değil.