Aşrı yağış sonrasında meydana gelen sel felaketinde  dört gencimizi kaybettik.  Gençlerimizi üçü acı ve gözyaşı  içerisinde son yolculuğuna uğurlanırken, diğer gencimizin bedeni ise günler sonra bulunabildi.

Kamuoyunda ilk gün oluşan tepki ise yerine  yeni yıl hazırlıklarına bıraktı. Ateş düştüğü yeri yakarken, büyük çoğunluk yılbaşını nerede kutlayacağının telaşında.

Biz, işte böyle bir toplum olduk.

“Birlik-beraberlik, acı da ve  sevinçte birliktelik” çoktan tarihe karıştı.

“Bana ne,  bana  ve yakınlarıma bir şey olmadı ya,  gemiyi kurtaran kaptan ve  her koyun kendi bacağından asılır” zihniyeti  egemen oldu.

Böylelikle de toplum olma özelliklerini ve niteliklerini kaybettik.

Her felakette ve her olayda ilk gün tepki gösterip, ikinci gün geri çekilmeyi adet haline getirdik.

Ne hesap soran var, ne de cezalandırılan.

                                                                   ***

Sel felaketinde  yitirdiğimiz dört canın da hesabı sorulmayacak.   Sorumlular ortaya çıkarılmayacak ve cezalandırılmayacak.

Bunun örneklerini geçmişte de gördük.

Böylelikle de devlete olan güven iyice sıfırlandı.

İnsanların  köşeye çekilmelerinin nedeni de bu.

                                                                    *** 

Hükümete gelen  her parti, ilk gün “yolsuzlukların hesabını soracağız, yapanın yanına kalmayacak” der.

Ama, bir şey yapılmaz.

Her türlü yolsuzluk da kaldığı yerden devam eder.

Çoğunluğumuz da buna seyirci kalır.

Nasıl olsa zihniyet şu;

“Bal tutan parmak yalar,  bravo adama köşeyi döndü.”

                                                                     ***

Yolsuzlukları bir kenara bırakalım ve yitirilen canlara gelelim.

Bugüne kadar “iş kazası” denilen cinayetlerde  yüzlerce insanımızı kaybettik. İlk gün sendikalar ile sivil toplum örgütleri ayakta. İkinci gün ise  bunlar sus-pus.

Ve soruyorum;

Siz bugüne kadar “iş kazası” denilen cinayetlerin  sorumlusu olanların cezalandırıldığını gördünüz mü?

Tabii ki görmediniz.

Bugüne kadar yaşanan trafik kazalarında yüzlerce insanımızı kurban verdik.

Yine aynı durum.

Bir tek sorumlu bile cezalandırılmadı.

Sel felaketi denilen cinayetle ilgili olarak da hiçbir şey yapılmayacak…

Çünkü ortada ne devlet kaldı, ne otorite, ne de ciddiyet.  

“Bana ne, altta kalanın boynu kopsun ülkesi” olduk.

Tanrı, Kıbrıs Türk halkını korusun…