Erenköy Mücahidi, eski bakan, UBP eski Genel Başkanı ve eski başbakanlardan İrsen Küçük ile aramızda büyük yaş farkı vardı. Ama , her zaman abi-kardeş olduk. Siyasi görüş farklılıklarımı nedeniyle de zaman zaman karşı karşıya geldik.
Ama, hiçbir zaman birbirimize karşı kırıcı olmadık, dargın kalmadık.
İrsen Küçük’ün UBP’den ayrılıp Toplumsal Atılım Partisi’ni kurduğunu, 1985 seçimlerinde parlamento dışında kaldığını, Yeni Doğuş Partisi’ne , daha sonra DP’ye ve yeniden UBP’ye katılışını anlatamayacağım.
Zaten bunları herkes biliyor.
Ben, tarihe not düşmek adına bilinmeyenleri anlatacağım.
İrsen Küçük 2010 yılında Başbakan olduğu ilk günden itibaren dışarıdan yönetilen UBP içerisindeki bir grubun hedefi oldu. Bu grup, Küçük’ün Başbakan ve UBP Genel Başkanı olmasını hazmedemedi. Küçük’ü devirmek için her türlü senaryo ve yöntem gündeme getirildi.
Biz, o günlerde Küçük’ü destekliyorduk ve bize rağmen o grubun Küçük’ü devirmesi mümkün değildi. Ama daha sonra “Ergenekon Kumpası” günlerinde olanlar oldu.
Küçük’ü devirmek isteyenlerin hedefi biz olduk. Bizi “Ergenekoncu” ilan eden güçler, bizi Küçük’ün yanından uzaklaştırmak için her türlü yalanı, iftirayı ve dedikoduyu kullandılar. Hakkımızda çok çirkin ve gerçek dışı suçlamalarda bulundular. Amaç; Küçük’ü yalnızlaştırmak ve kendi adamlarını Küçük’ün yanına yerleştirmekti.
Başardılar da.
Küçük’ü tam bir kuşatma altına aldılar.
Esas olay ise Pervin Gürler’in Polis Genel Müdürü yapılmaması ile başladı. Sabahleyin, bizimle aynı düşünceleri paylaşan bir Bakan ile Küçük’ün yanında idik. “Polis Genel Müdürü olmak Gürler’in hakkıdır” dediğimizde “Ne yapabilirim, üzerimde öyle büyük bir baskı var ki anlatamam” dedi. Ben de “bu işin sonu kötüye varacak” dedim.
Onların niyeti ise Pervin Gürler’i ekarte edip, polis teşkilatını ele geçirmek ve polis içerisinde FETÖ yapılanmasını güçlendirmekti.
Daha sonra ise bizi “Ergenekoncu” diye tutuklamaya çalışacaklardı.
İşte o gün Küçük ile aramızda çok sert bir tartışma yaşandı ve yollarımız ayrıldı.
O günün akşamüzeri ise o günlerde Çalışma Bakanı olan Şerife Ünverdi’nin evinde Küçük ile yeniden buluştuk. Ama bir araya gelmemiz bir kere daha mümkün olmadı.
Daha sonra parti içindeki kavgalar daha da büyüdü. Kurultayda yaşananları da çok iyi biliyoruz. Ama bilinmeyen İrsen Küçük’e yakın olan iki Bakanın kurultay günlerinde ölümle tehdit edilmeleridir.
Sonuçta, Küçük UBP Genel Başkanı ve Başbakan olarak girdiği seçimi kaybetti. Bir kez daha parlamento dışında kaldı. Bunu da hazmedemedi, kaldıramadı. Bir ara evine kapandı. Rahatsızlığı oldukça ilerledi.
Bir akşam, Lefkoşa’daki bir lokantada karşılaştık. Yalnızdı. Kalkıp masasına gittim. Hatırını sordum. “Otur Aydın konuşalım” dedi. Anlatmak istedikleri vardı. Oturdum ve konuştuk.
“Ergenekon kumpası günlerinde yaptığınız uyarıları dinlememekle büyük hata yaptım” dedi. “Önemli değil Başkan, geldi geçti” dedim.
“Yok, geçti ama deldi de geçti” dedi.
Sonra, konu KKTC’de FETÖ yapılanmasını yöneten kişiye geldi. “Bütün organizasyonu o kişinin yaptığın çok geç fark ettim” dedi.
“O” dediği kişi ise şu an Türkiye’de FETÖ üyesi olmaktan cezaevinde yatıyor. Daha da çok yatacak.
Bütün bu olayların içerisinde yer alan isimleri teker teker verebilirim.
Ama neye yarar ki?
Küçük’ü geri getirebilir mi?
Elbette ki hayır.
Ve bu ülkeden İrsen Küçük geldi geçti.
Mekanı cennet olsun, nurlar içinde uyusun.