Bugüne kadar önemli pek çok dernek, kurum ve sivil toplum örgütlerinde görev aldım. Siyasi görüşlerime rağmen, hiçbir zaman şiddet ve terör yanlısı olmadım.
Nereden gelirse gelsin, bunlara karşı durum.
Ama, kalemimle en ağır ve en sert eleştirilerde ve saldırılarda bulundum. Bu nedenle de bazıları “Akkurt’un kaleminden kan damlar” der.
Olabilir, ama ben kimseyi öldürmekle tehdit etmedim, kimsenin kafasına da silah dayamadım. Siyasi görüşlerim doğrultusunda sadece kalemimi kullandım.
Siyasi görüşlerimi beğenmeyenler, beni sevmeyebilir. Bu, onları hakkı. Söyleyecek bir lafım da yok.
Ama, “basın özgürlüğü ve can güvenliği” denildiğinde mangalda kül bırakmayanları anlamak zor.
Kendi yandaşlarından birine tehdit veya saldırı yapıldığında “basın özgürlüğü tehdit altında, bu kabul edilemez” diyerek, dünyayı ayağa kaldırırlar.
Tehdit edilen ise , karşıt siyasi görüşten olduğunda , seyirci kalırlar. Zihniyet ve mentaliteleri ise şu;
“Bize ne, bırakın gebersin, bizim için daha iyi olur.”
İşte, geldiğimiz nokta bu.
Yani, herşey tek taraflı. Ayrımcılık ile kin ve nefret de daniskası.
Tabii ki, bunlardan bir şey beklediğimiz yok. Sessiz kalmakla da ne mal olduklarını ortaya koyuyorlar.
Afrika gazetesine saldırı yapıldığında dünyayı ayağa kaldırdılar. İçimizdeki bazı çevreler ile Rum Yönetimi ve AB ülkeleri bile ayağa kalktı.
Ama biz ne yapalım?
Bizim arkamızda ne Rum var, ne de AB.
Varsın, bunlar onların arkasında olsun. Zaten, arkalarına birilerini almaya alışkındılar.
Şimdi de gelelim, Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı’ya.
Afrika gazetesine saldırı yapıldığında, söylemediğini bırakmadı. Polise talimat üstüne talimat verdi. Müdahale sayılabilecek davranışlarda bulundu. Bunları da “Akıncı, basın özgürlüğüne saygılı, gereğini yapıyor” diyenler de oldu.
Ama, sıra VOLKAN’a geldiğinde, Akıncı sus-pus oldu. Ne bir açıklama yaptı, ne de polisi göreve çağırdı.
Çünkü, VOLKAN’la geçmişten bu yana kavgalı. VOLKAN’ın siyasi görüşlerini ve yayınlarını beğenmiyor. Geçmişte de VOLKAN hakkında onlarca dava açmıştı.
Cumhurbaşkanı olduğunda “ben artık tarafsızım, tüm halkın cumhurbaşkanıyım” demişti. Meğer öyle değilmiş.
Bakınız, VOLKAN’a yönelik tehditler yapılınca, ağzını bile açmadı. Seyirci kaldı. Belki de içinden “bunlara oh olsun” bile dedi.
Ve, söyle Akıncı, biz bu halkın evlatları değil miyiz?
Bizim de siyasi düşünce hakkımız yok mu? Afrika “can” da, biz patlıcan mıyız?
Söyle Akıncı, VOLKAN’cılar ölsün mü?
Hade söyle, seni kıracak değiliz…
Allah’ın verdiği bir can, öleceksek, öleceğiz…