Türkiye’de bulunduğumuz öğrencilik yıllarında, “sosyal faşist” tanımlaması, Sovyetler Birliği Komünist Partisi ve yandaşları için kullanılırdı. Bugün CTP’de yer alan bazıları da o günlerde Sovyetler Birliği ile ilişki içerisinde bulunan Türkiye Komünist Partisi (TKP) ve gençlik örgütü İlerici Gençlik Derneği (İGD) saflarında yer alıyordu.
Bu kısa girişi yaptıktan sonra “Sosyal Faşizm” kavramının geçmişini ve nasıl ortaya çıktığına da kısa bir bakalım. Bu kavram, Adolf Hitler yönetimindeki Nazi Partisi’nin Almanya’da yükselişe geçtiği yıllarda ortaya çıktı. “Sosyal faşistler” tanımlaması veya suçlaması da “emeği ve emekçiyi savunduklarını ” söylemelerine rağmen sermaye grupları ile işbirliği yapan Alman sosyal demokratlar için kullanıldı.
Bu kavramları duymayalı yıllar oldu. Ta ki, CTP’nin hükümette bulunduğu bu günlerde yaşanan eylemlere kadar. Bu günlerde düzenlenen eylemlerde CTP’ye yönelik olarak “sosyal faşistler” nitelemesi yapılıyor.
Peki neden?
Nedeni şu; Muhalefette iken “emek ve emekçi” söylemlerini dilinden düşürmeyen CTP, şimdi büyük sermaye grupları ile vurguncuların halkı sömürmesine göz yumuyor. Bunun da ötesinde sermaye grupları ile vurguncuların taşeronluğunu yapıyor. “Açız, ekmek isteriz” diyerek eylem düzenleyenlerin üzerine polisi sürüyor. Kıbrıs konusunda ise AB ve ABD emperyalizmi ile aynı görüşleri savunuyor.
Şimdi de, Şenol Kaluç’un “karar.com” sayfasında sosyal faşistlerle ilgili olarak yaptığı tanımlamalara ve değerlendirmelere özet olarak bakalım;
“Sosyal faşistleri tanımak aslında çok kolay. Bunlar evrensel değerlerle konuşur ama içini boşaltmaktan da çekinmezler. Dillerinden kardeşlik, eşitlik, adalet, özgürlük, emek, emekçi sözleri hiç eksik olmaz ama bütün bunlar sadece kendileri içindir.
Kendileri gibi olmayan herkesten nefret ederler. Onların sizi sevebilme ihtimali sizin onlara benzeme ihtimaliniz kadardır.
Bunlar inanç özgürlüğüne çok önem verirler ama okul ile camiyi, din ile bilimi birbirinin karşıtıymış gibi göstermekten zevk alırlar ve iktidara gelseler ilk yapacakları iş her türlü dini dört duvara ve mümkünse kafaların içine hapsetmek olacaktır.
Dinin siyasete alet edilmesinden nefret ederler ama yeri geldi mi kullanmayı da çok iyi bilirler; “Benim babam da hafızdı, anneannem başörtülüydü” dediklerini her an duyabilirsiniz. İslamofobiklikleri Batılılardan bile daha derindir.
Onlara göre çocuklar ailelerine bırakılamaz, eşit ve özgür bireyler olarak yetişmeleri için 18 yaşına kadar din gibi her türlü gerici(?) akımdan bilhassa korunmalı ve bilimin şefkatli kollarına bırakılmalıdırlar.
Etnik siyaseti küçümser ve tüm dünyaya kucak açar gibi görünürler ama yaldızlarını biraz kazıyınca içlerinden vıcık vıcık ırkçılık taşar. Batı’ ya aşıktırlar; doğulu ve yerel olandan nefret ederler. Güya hepsi de anti-emperyalisttir ve ülkemizdeki iktidarları da ABD’nin atadığına samimiyetle inanırlar. Bugünlerde hepsini AB’ci ve Amerikancı görürsünüz.”
Nasıl ama?
Bu tanımlamalar bizde ki sosyal faşistlere tıpa tıp uyuyor.