CTP, AKEL ile birlikte Kıbrıs Türk halkının ayrı bir devlet kurmasına karşıydı. Şimdi de bulunacak olan çözüm şeklinde “tek devlet” olmasını savunuyorlar.
KKTC’nin ilanı öncesinde de , AKEL “Kıbrıs Türkleri ayrı devlet ilan edip, taksimi gerçekleştirecek” diyerek uluslararası alanda büyük bir kampanya yürütürken, CTP de boş durmuyordu.
CTP yöneticileri köyleri dolaşıp, halkı devlet ilanına karşı çıkmaya çağırırken, Lefkoşa’da da gösteriler düzenleniyordu. Hatta 15 Kasım’dan üç-dört gün önce devlet ilanına karşı Lefkoşa’da miting düzenlemişlerdi; Her ne pahasına olursa olsun ayrı devleti püskürteceklerdi.
Ve, 14 Kasım 1983 akşamı, Kurucu Cumhurbaşkanı Rauf R. Denktaş, CTP milletvekilleri de dahil olmak üzere bütün milletvekillerini yemeğe davet etti.
Mehmet Ali Talat o günlerde milletvekili değildi, CTP MYK üyesiydi ve o yemeğe katılmamıştı. Yani yemekte konuşulanları duymadı ve yaşananları görmedi.
Devam edelim.
Denktaş o akşamki yemekte, milletvekillerine şöyle dedi; “Yarın KKTC’yi ilan edeceğiz, KKTC’nin ilanına evet oyu vermeyenler oluşturulacak olan Kurucu Meclis’te yer almayacak.”
Tabii ki, bir devletin ilanına karşı çıkanlar, elbette ki o devletin Kurucu Meclisi’nde yer alamazdı. “Ben bu devletin ilanına karşıyım, hayır oyu veriyorum” diyecek olanların, o devletin kurucu Meclisi’ne zaten siyasi etik ve siyasi ahlak gereği olarak kendilerinin girmemesi gerekirdi.
Denktaş’ın bu konuşmasından sonra, aynı akşam geç saatlerde CTP Parti Meclisi toplandı ve KKTC’nin ilanına “evet” oyu verilmesi kararlaştırıldı. Öyle de oldu. 15 Kasım günü CTP milletvekilleri Meclis’e giderek KKTC’nin ilanına “evet” dediler.
Peki neden?
Sadece ve sadece koltuklarını korumak için.
Halbuki, KKTC’nin ilanına karşı idiyseler, her ne pahasına olursa olsun, bunun gereğini yerine getirmeliydiler. Ama koltuk sevdası ağır bastı.
CTP milletvekilleri KKTC’nin ilanına “evet” demekle kendi kitleleri önünde çok zor durumda kalmıştı. Bir şey yapmaları lazımdı. Öyle de yaptılar;
Adamlarını köylere ve örgütlere gönderdiler. Söylenen ise şuydu; “Ne yapalım, üzerimizde büyük baskı ve tehditler vardı. Karşı çıksaydık CTP’yi kapatacaklardı.”
Ve sorumluluktan kurtulmak ve kitleyi “enayi” yerine koymak için uydurulan bu palavra, hala daha devam ediyor.
Ve, KKTC’nin ilanına karşı olan CTP’nin ruhani lideri Mehmet Ali Talat geçtiğimiz 15 Kasım günü temcit pilavı gibi bu eski palavrayı yeniden gündeme getirdi;
“Denktaş milletvekillerini yemeğe davet etti. Yarın sabah devlet ilan edeceğiz, Karşı çıkanlar siyasi faaliyet göstermeyecek, karşı çıkan partiler kapanacak dedi. Evet gerekçemiz partinin kapanacak olmasıydı.”
Denktaş, bu palavraya karşı, pek çok kez açıklama yaptı. Bu çirkin iddiaları yalanladı. O akşam yemekte milletvekili olarak hazır bulunan eski Başbakanlardan Derviş Eroğlu ile Hakkı Atun ve Fuat Veziroğlu’nun da açıklamaları ortada. Tümü de “Denktaş baskı yapmadı, tehdit etmedi, böyle konuşmadı” diyor.
O günlerde CTP milletvekili olan ve o yemekte bulunan Mehmet Civa da Eroğlu, Atun ve Veziroğlu’nu doğrularken, TAK’a yaptığı açıklamada Denktaş’ söylediklerini şöyle aktardı;
“Ve bilinmesini isterim ki yarın bu oluşuma karşı çıkanlar olduğunu bilirim genel kurulda. Bilinmesini isterim ki karşı olanlar artık bu oluşumda yer almayacak.”
“Oluşum” ise KKTC’nin ilanından sonra oluşturulacak olan Kurucu Meclis. Ve görüldüğü gibi, Civa “Denktaş tehdit etti, CTP’yi kapatacaklar” demiyor. Zaten, Denktaş böyle bir konuşma yapmadı.
Tehdit ve baskılar konusunda da Civa şunları söylüyor;
“Ailemiz ve çevremize tehdit gelmedi, bir şey olmadı.”
Söz konusu yemekte hazır bulunan ve o dönemde TKP Genel Başkanı İsmail Bozkurt da TAK yaptığı açıklamada “Denktaş o akşam tehdit ve baskıda bulunmadı” diyor.
Peki, şimdi Talat ne yapmalı?
Denktaş’tan tarih önünde özür dilemeli.
Unutulmasın ki özür dilemek bir erdemdir.