Dörtlü koalisyon hükümeti döneminde devlet kesesinden “gazetelere katkı yapılması” gündeme getirildi. Gerekçe olarak da gazetelerinin içerisinde bulunduğu ekonomik sıkıntılar gösteriliyordu.
Ama neden bu değildi.
Hedef; yandaş gazeteleri kollamak, bunlara devlet kesesinden para aktarmak ve bu gazeteleri kullanmaktı.
Dünyada böyle bir uygulama yoktu ama, bu ülkede bu gündeme getirildi.
Daha sonra ise dönemin Maliye Bakanı Serdar Denktaş’ın makam odasında
toplantılar yapılmaya başlandı.
Bu toplantılara da gazı gazetelerin sahipleri ile yöneticileri katılıyordu. Bu toplantılara katılanların isimlerini de gerekirse açıklarım. Bunların tümü de “solcu” geçinen gazetecilerdi. Ulusa davayı savunan gazete sahipleri ile gazeteciler bu toplantılara çağrılmıyordu.
Bu arada ulusal davayı savunan gazetelerin hangi yıl yayına başladıkları, mali durumları, çalışan sayıları ve sarı basın kartına sahip personelleri de incelendi.
Bu bilgiler elde edildikten sonra da bu toplantılarda “adrese teslim ihale” gibi şartlar belirlendi.
Belirlenen şartlar da özetle şöyle idi;
“Her ay bu kadar para almak için gazeteler en az üç yıldan beri yayın hayatında olmalı, çalışan sayısı bu kadar olmalı, sarı basın kartı sahiplerinin sayısı bu olmalı”…
Ve daha bir sürü şart.
“Adrese teslim şartları” tamamlandıktan sonra da ulusal davayı savunan gazeteler, devletten katkı almaktan mahrum edildi. Diğer gazetelere ise her ay çok yüklü miktarlarda para ödenmeye başlandı.
Biz de bunu pekçok kez gündeme taşıdık ve “hangi gazetelere her ay ne kadar para veriliyor” diye sorduk.
Ama ne var ki, Maliye bakanlığı bu konuda açıklama yapmaktan kaçındı, bugüne kadar da herhangi bir açıklama yapılmadı.

****

Bu arada şunu belirtmem gerekiyor;

Biz, halkın vergilerinden oluşan devlet kesesinden gazetelere para verilmesine karşıyız.
Bize para verilsin diye de herhangi bir resmi başvurumuz olmadı.
Çünkü anlayışımız şudur;
Gazeteleri hükümetler değil, halk yaşatır. Ve eğer sizi hükümetlerden para alırsanız, o hükümetlerin düdüğü olursunuz.
Ve eğer gazeteniz halk tarafından yaşatılırsa ancak o zaman halkın çıkar ve menfaatlerini koruyabilirsiniz, vurguncuların, soyguncuların ve kan emicilerin üzerine yürüyebilirsiniz.
Tabii ki bu arada Anayasa’da yer alan “eşitlik” konusu da gündeme gelir. Hiçbir hükümetin de gazeteler arasında düzmece şartlarla ayırımcılık yapma hakkı yoktur.
Ama dörtlü koalisyon hükümeti bu ayırımcılığı yaptı.
Her ay hangi gazetelere ne kadar para verildiği açıklandığında da bu skandalın boyutunu daha iyi göreceğiz.

****
Özetle belirtmek gerekirse, hükümet bu uygulamaya derhal son vermeli, halk ekonomik sıkıntıların içerisinde kıvranırken halkın parası “büyük işadamları ile patronların” sahibi olduğu bazı gazetelere aktarılmamalı.
Ve, unutulmasın ki gazeteleri hükümetler değil, hak yaşatır…