Kıbrıs Vakıflar İdaresi Genel Müdürü Prof. Dr. İbrahim Benter , 1 Mart 2016 tarihinde radyo Güven’de yayınlanan Günde Özel programında ve 9 Ağustos 2017 tarihinde “Yeni Bakış” gazetesine yaptığı açıklamalarda “Kapalı Maraş’ın tamamen Vakıf malı olduğunu belirtirken, şunları söylemişti;
“Elimizde bulunan tapulara göre Kapalı Maraş 3 vakfa aittir. Bu vakıflar Lala Mustafa Paşa Vakfı, Abdullah Paşa Vakfı ve Bilal Ağa Vakfıdır. Kapalı Maraş yüzde yüz vakıf malıdır. 1878’de Kıbrıs Osmanlılar tarafından İngilizlere kiralandığında, İngilizler vakıf mallarını, vakıf kanunlarına göre idare edeceklerine dair imza atmışlardır. Vakıf kanunları da vakıf mallarının herhangi bir şekilde herhangi bir nedenden dolayı başka birinin üzerine devredilemeyeceğini, hediye verilemeyeceğini ve hibe edilemeyeceğini belirtmektedir. İngilizler bu kanunları kabul ettiklerine dair 1878’de Osmanlı ile bir anlaşma yapmıştır. Aynı şekilde Lozan’da yapılan anlaşmada ve 1960 Kıbrıs Cumhuriyeti kurulurken de yine vakıf mallarının vakıf kanunlarına göre korunacağı kabul edilmiştir. Dolayısıyla biz Vakıflar İdaresi olarak 1878’den sonra herhangi bir vakıf malının başka kimseler üzerine geçirilmesini kabul etmiyoruz. Çünkü Vakıf ve Uluslararası kanunlara aykırıdır.
“RUMLARIN ÜZERİNE GEÇİRİLDİ”
Kapalı Maraş’ın tamamı Vakıf malıdır. Kapalı Maraş’taki vakıf arazileri sonradan Rumların üzerine geçirilmiştir, fakat bu kanuna aykırıdır. Dolayısıyla bu yerler Vakıf malı olarak tekrar kullanılmalıdır. Hem Vakıf kanunlarına göre, hem de uluslararası kanunlara göre de Kapalı Maraş’taki yerler vakıf malıdır ve yapılan yanlış işlemler kabul edilemez. Dolayısıyla Vakıflara geri iade edilmesi şarttır.
“VAKIFLARA İADE EDİLMELİ”
Kapalı Maraş’ın açılması yetkililerin vereceği bir karardır. Ama Maraş açılmaya karar verilirse hakiki sahipleri olan Abdullah Paşa Vakfı, Lala Mustafa Paşa Vakfı ve Bilal Ağa Vakfına geri iade edilmesi gerekmektedir.
“MAHKEMELERDE KANITLAYABİLİRİZ”
İngiliz sömürge döneminde Vakıf malları satılıp, hediye edildi. Buna örnek verebilirim. İngiliz tapusunda Kapalı Maraş’taki A 223 numaralı parselin koçanında mal sahibi olarak Abdullah Paşa Vakfına ait olduğunu göstermektedir. Tapu çok net bir şekilde gösteriyor ki daha sonra bu parsel çeşitli yıllarda birilerine satıldı ve son olarak da hediye olarak verildi. Tapuda görülen son “sahibi” ise şimdi bu yerin kendi malı olduğunu iddia etmekte ve bu yeri geri istemekte, hatta tazminat istemektedir. Ama bu tapu açık ve net olarak gösteriyor ki bu yer bir vakıf malıdır ve vakıf malı da satılamaz, hediye edilemez diye açıkça kanunlarda belirtilmiştir. Elimizde bu yerlerin vakıf malı olduğuna dair tapularımız vardır ve gerek Kıbrıs’ta, gerekse uluslararası mahkemelerde bu malların vakıf malı olduklarını kanıtlayabiliriz.
“YÜZ BİNLERCE BELGE VAR”
Yeni bir çalışma yaptık. Bu çalışmada 1571’den 1974’e kadar bütün Vakıf Mallarının incelemesi yapıldı. 2 bin 443 kütük defteri, 13 bin dosya ve 8 milyon belge incelendi. Bu incelemelerden 20 Milyon veri çıkartıldı ve bu incelemelerin hepsi bilgisayar ortamına geçirildi. Herhangi biri bize Maraş veya başka bir yerdeki parselden bahsettiğinde bilgisayara girerek o parselin zaman içerisinde hangi işlemlerden geçtiğini görebiliriz. Bu dijital ortamda 424 bin belge ve fotoğraf içeren bin 744 gigabyte bilgi var.”
“MAHKEME KARARI VAR”
Kapalı Maraş içinde 1974’den sonra şans eseri bir binada vakıf mallarının kütükleri bulundu. Mağusa Kaza Mahkemesi bu kütükleri inceleyerek, 2002 ve 2005’de tespit kararı aldı. Mahkemenin aldığı karar Kapalı Maraş’ın Vakfın Malı olduğunu söylemektedir. Buna ilaveten Aralık 2016’da 3 yargıçlı Yüksek İdare Mahkemesi bir karar alarak Mağusa Kaza Mahkemesinin Kapalı Maraş’ın Vakıf Malı olduğuna dair kararını onayladı ve tescil etti. Kapalı Maraş’taki vakıf mallarına da, diğer vakıf mallarına da elimizdeki delilleri kullanarak sahip çıkacağız.
“İNGİLİZLER KABUL ETTİ”
1940’larda İngilizler Vakıf İdaresine “vakıf mallarının kira bedellerini kiracılardan almayın biz İngiliz İdaresi olarak her sene size o malların kiralarını ödeyeceğiz” diyerek senelerce o kira bedellerini vakıflara ödedi. Hatta 1960’da Kıbrıs Cumhuriyeti kurulunca İngiliz İdaresinin sorumlulukları Kıbrıs Cumhuriyetine geçtiği için aynı paraları Kıbrıs Cumhuriyeti de 1960, 1961 ve 1962’de ödemeye devam etti. 1963 olaylarından sonra ise bu ödemelerden vazgeçildi. Bu da İngilizlerin ve Kıbrıs Cumhuriyetinin o malların vakıf malları olduğunu kabul ettiğini gösteriyor.” İngiliz İdaresi Maraş gibi yerlerde arazilerin üzerine bina yapanları sadece kiracı olarak görüyordu.