Ne Akıncı’yı görebilecektim ne de Anastas’ı, rüyalarım olmasa. Şükür ki yazılarımdan sonra rüyalarıma da girmeye başladılar. Anastas bir anayasa taslağı sunmuştu Akıncı’ya son rüyamda. Dün geceki rüyamda ise bir röportaj yaptık Anastas’la bu anayasa taslağı üzerine.
Adı Anastas Anayasası oldu tabii ki.
***
Ben sordum:
– Neler var Sayın Anastas senin bu anayasada?
Anastas cevap verdi:
– Temel haklar var, Elen’lerin temel hakları var, Türk’lerin temel hakları da.
Ben sordum:
– Nedir biz Türk’lerin en temel hakkı bu anayasada?
Anastas cevap verdi:
– En iyi Türk ölü Türk’tür, en temel hak budur.
– Hiç istisnası yok mudur bu temel hakkın?
– Var tabii.
– Meselâ?
– Meselâ Niyazi Kızılyürek istisnadır.
– Neden?
– En iyi Türk ölü Türk’tür kuralına girmiyor çünkü bizim Niyazi.
– Neden?
– Çünkü bizim Niyazi ne şehittir ne gazi.
– Peki nedir Niyazi?
– Ne alıktır ve çalıktır, bizim denizlerde dolanan yararlı bir balıktır Niyazi.
***
Ben sordum:
– Eşitlik istiyor “Your Friend Mustafa”, ne var bu konuda senin anayasada?
Anastas cevap verdi:
– Şu vardır ki, Türk’ler için eşitlik yasak, eşeklik serbesttir.
– Ne biçim eşitliktir bu böyle Sayın Anastas?
– Nasıl ki insanlar çeşit çeşittir, bir Elen de ancak başka bir Elen’le eşittir.
– Neden böyle Sayın Anastas, neden bir Elen’le bir Türk eşit değildir?
– Çünkü benim hakkım eşitliktir, bu eşitlik dedemden kalan bir çiftliktir, bu çiftlik tapulu malımdır, tapulu malıma ise sizin Süleyman Demirel’in dediği gibi gecekondu yaptırmam.
***
Ben sordum:
– Kadın hakları için ne diyorsun?
Anastas cevap verdi:
– Bu anayasaya göre Türk kadınları bundan böyle her 9 ay 10 günde değil her 9 sene 10 günde doğuracaklar, ezici nüfus çoğunluğumuzu korumak için şarttır bu.
– Peki ya Rum kadınları?
– Bizim kadınları her gün doğurtacağız artık.
– Nasıl yani?
– Tavuk aşısı yapacağız ki her gün doğursunlar, tavşan aşısı yapacağız bu da yeterli olmazsa.
***
Ben sordum:
– Sen böyle değildin eskiden Sayın Anastas, eşit olacak diyordun eskiden.
– Geçmişe mazi yenmişe kuzu derler arkadaş, bu kuzuyu biz çoktan yedik.
– Demek ki sen mevsimler gibisin, değişirsin Anastas.
– İyi ki anladın be arkadaş, sen olsun anladın nihayet, bir tek “Arkadaşım Mustafa”ya anlatamadım bunu.