Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti tarihinin en önemli krizleri ile boğuşuyor. Hükümet içinde istikrar var diyorlar ama ülkenin en önemli krizi bu hükümet. İstikrar nerede var ? Beceri düzeyinin yok mertebesinde oluşunda.
Ta başından alın. Bu hükümet hiç bir hazırlık yapılmadan, sadece ve sadece hırs ve kinle, nefretle oluşturulmuş bir hükümet. Önceki hükümet döneminde Halkın Partisi’nin başkanı halkı nasıl kışkırtıyordu. Halka hükümete karşı sivil itaatsizlik yaparak “elektrik faturalarını ödemeyin” diye isyana teşvik ediyordu. Bu, Özersay’ın hükümete karşı duyduğu kin ve hasetin dışa vuruşundan başka bir şey değildi. Sonra geldi koltuğa yapıştı. Oturduğu yerden üniversiteli gençlere bilmedikleri görmedikleri konularda ders verir pozunda ahkam keserek hükümet etmeye kalkıştı.
Hükümet etme akıl işidir. Ülkeyi tanıma işidir. Sorunları bilmek hatta yaşamak işidir.
Başbakan hükümet kurduğu dönemden hemen önce mealen ne demişti “Döviz kurları Türk Lirası karşısında olumsuz seyir gösterdiğinde zam yapmak hükümet etmek değildir. Öyle olacaksa Bir muhasip oturtulur işleri yönetir.”
Altı ay sonra döviz kurları yükseldi diye ülkede bir fiyat krizi mi desem, bir fiyat kargaşası mı desem istenmeyen olaylar yalandı. İğneden ipliğe her şeye zam geldi. Akaryakıt fiyatları için zam hesaplaması yapıldı. Ancak oy hesapları konu olduğundan akaryakıt fiyatlarına zam yapılmadı. Ne oldu, Rum petrol istasyonlarında kuyruğa girdi. Bizim kullandığımız akaryakıtın 4 misli akaryakıt kullanılmaya başlandı. Kimileri bunun zararsız olduğu görüşünde olsa da eekonomik açıdan Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti aylardır Rum ekonomisini fonlamayı sürdürdü. Elektriğe çifte zam yapıldı. Ekmek zamlandı, yoğurt zamlandı, Patates zamlandı, fasulye, böğrülce, domates, hıyar, yoğurt zamlandı. Halkın mutfağı yanmaya başladı. Hükümet içinden farklı sesler geldi. Maliye Bakanı ” her şey yolunda” deyiverdi. Başbakan, Şubat ayında söylediği sözü unuttu. “Elimizde değil yapamıyoruz deyiverdi. Başbakan yardımcısı “bankalarla ilgili kararlar aldık, bir banka itiraz etti, düzelteceğiz” deyiverdi.
Çalışanların ücretlerine yüzde 12 zam yapılmıştı. Ülkede her şeyin fiyatı yüzde 50-60 zamlandı. Elektrik, akaryakıt bezer konumda. Asgari ücret AÇLIK SINIRININ altına indi. Sigorta emeklileri için yaşamak ölümden beter hale geldi. Milli Eğitim Bakanı dünyadan bir haber, halkın derdine bigane, ahkam kesiyor.
Diğer bakanlar mı? Allah korusun. Gölge etmesinler başka talebimiz olmaz demek yerinde: Ağaları konuşunca ülke yangınına benzin döküldüğüne göre,onlar da sussunlar bari.
Elbette kurlar bir sorun. Kriz ise hükümetin beceriksizliği. En basitinden patates Dolarla, ya da dövizle sınırlı etkileşim içinde. Peki yüzde yüz elli zamlanması niye? Ya da domates. Türkiye’de ithal ediliyor. Ucuzlayacak diye, fiyatlar yükseliyor. Bir bir buçuk Türk Lirası fiyatındaki hıyar 6 Türk Lirası’na çıkmış.
Hükümet edenler nerede?
Ülke yanıyor Hükümet muhalefetle bir araya gelemiyor. Kinle, hırsla, nefretle ülke yönetilemez. Hem iletişim yok, hem şikayet. İşte hükümetin düsturu.
Bir de bu hükümet koca koca profların içinde yer aldığı, iddialarla hükümet olanların hükümeti. Kişilerin mevki, makam ya da katı önemli değil. İşi önemli. Lafla peynir gemisi yürümez.
Hani İngiltere’de mukim Kıbrıslıları geri döndürecektiniz. Ne oldu.?
Ne demiştik, gelmezler, gelmediler, gelmeyecekler. Gelenler de hükümetin sayesinde bin pişman.