Ne yazık ki Lokmacı kapısı ile diğer tüm kapıların ve Kuzeyle Güney arasındaki sınırların Kıbrıs Türk Halkı’nın güvenliği açısından büyük önem taşıdığını anlayamayanlar var.
İçi boş barış ve çözüm çığırtkanlığı yaparak Kıbrıs Türk Halkının güvenliği tehlikeye atılamaz.
Lokmacı kapısıyla Brandengurg Kapısının en ufak bir benzerliği yoktur.
Yeşil hat ile Berlin duvarının da hiçbir benzerliği yoktur.
Kuruluş amaçları farklıdır.

Berlin duvarının iki yanında yaşayanlar birbirleri ile kavgalı ve savaş halinde değildi.
Hiçbir zaman da savaşmamışlardı.
Berlin duvarının iki yanında yaşayanlar ayni ırktan, ayni dili konuşan, ayni dinden, ayni kültürden gelen ayni milletin insanlarıydı.
Dahası, Berlin duvarı aileleri, kardeşleri, arkadaşları sevgilileri birbirinden ayırıyordu.
Berlin duvarı bir utanç duvarıydı çünkü duvarın iki yanında yaşayanların istek ve iradesi dışında, Sovyet ve batı emperyalizminin paylaşım anlaşmaları sonucunda zorla inşa edilmiş bir duvardı.
Berlin duvarının iki yanında yaşayanlar duvarın kaldırılması için, yeniden kavuşmak, yeniden birlikte olmak, ailelerini birleştirmek, ülkelerinin ve milletinin bütünlüğünü sağlamak için ortak çaba harcadılar.
Doğuda yaşayanlar, Sovyet kurşunlarına hedef olmayı göze alarak sürekli kaçmayı denediler. Aralarından 80 kadarı bu kaçışta hayatlarını kaybettiler.

Yeşil Hat’a gelince;
iki yanda yaşayanlar farklı dinden, farklı dilden ve farklı kültürden gelmiş insanlar. Birbirleriyle kavgalı. Çünkü yeşil hat’ın Güneyinde yaşayanlar Kuzeyde yaşayanlara hayat hakkı tanımıyor.
Kıbrıs’ın Tümünü Yunanistan’a bağlamak için yüz yılı aşkın bir süredir mücadele veriyorlardı.
ENOSİS uğruna her türlü insanlık dışı davranışı gerçekleştirdiler.
21 Aralık 1963’te katliamlar başlatarak Kıbrıs Türk Halkına saldırdılar.
Amaçları Türklere karşı “Etnik Temizlik” uygulamaktı. Yeşil Hat bu koşullarda Faşist, eli kanlı Rumların Kuzeyde yaşayan masum Türk Halkına karşı saldırılarını durdurmak için çizilmiştir.
Rum saldırganlığını önlemek için, Kıbrıs’ta savaşı durdurmak için çizilmiştir yeşil hat.
Bugün Yeşil Hat’ın kaldırılmasını gerektirecek en ufak bir delil dahi yoktur.
Yeşil Hat’ın çizildiği günden bugüne değişen hiçbir şey olmamıştır.
Hatta durum daha vahim bir noktadadır.
Çünkü Türkler Ortağı oldukları devletten silah zoru ile atılmışlar. Binlerce devlet çalışanı işsiz ve aşsız bırakılmış,
RUMLAR ‘enosis’ ütopyasından vazgeçmemişler ve vazgeçmeyecekler.
Enosis’i gerçekleştirmek için silahlanmayı hızla sürdürüyorlar.
Resmi RMMO orduları dışında hesabı ve kontrolü yapılamayacak en az 80 bin kişilik bir milis orduya da sahiptirler.
Hâlâ meclislerinde ve Ulusal Konseylerinde alınmış ENOSİS kararı var.
Hâlâ Türklerle hiçbir şeyi paylaşmayacaklarını açıkça söylüyorlar.
Hâlâ yeraltı terör örgütleri var.
Bugün hudutları kaldırmak, kapılar açmak; 1974’ten beri var olan barışı ortadan kaldırarak yeniden kavga ve savaşın başlamasına ortam hazırlamaktan başka hiçbir işe yaramaz.
“Dünyada tek bölünmüş şehir Lefkoşa’dır” söylemleri de saçmadır. Çünkü Kıbrıs Türk Halkının can güvenliği söz konusudur. Bir şehrin bölünmüş veya bölünmemiş olmasından bir tek insanın yaşamı bile daha önemlidir.
Birleşme sevdalıları, Berlin duvarının kaldırılmasının yıldönümünü fırsat bilerek menhus emellerine ulaşmak için “Birleşik Kıbrıs” çözümünün Kıbrıs Türkleri açısından bir yok oluşu getireceğini bile bile yeşil hattın kaldırılmasını savunuyorlar.
Yeşil Hat’ın varlığının çekinecek, utanacak bir durumu yoktur.
Bugün dünyada birleştirilmesi gereken bir tek ülke vardır KORE…
Emperyalist ülkeler KORE’nin birleşmesinin çıkarlarına aykırı olması nedeni ile birleşmenin gerçekleşmesini önlemek için gereken her şeyi yapıyorlar.
Ayni emperyalist ülkelerle yandaşları, tüm dünyada ülkelerin bölünmelerini savunup bu yolda çaba harcarken; sadece Kıbrıs’ın birleşmesi için kılıktan kılığa girmelerini doğru değerlendirmek gerek.