Coğrafi konumu nedeniyle üç kıtanın medeniyetinin kesiştiği bir kavşak noktası olan Kıbrıs, tarih boyunca Asya, Avrupa ve Mısır Uygarlıklarının buluşup kaynaştığı bir ülke olmuştur. Tarihin her döneminde Doğu Akdeniz’de egemenlik kuran, üstünlük sağlayan ülke, Kıbrıs’ın da sahibi ve yöneticisi olmuştur. Kıbrıs, bu tarihi kaderine hep boyun eğmek durumunda kalmış, böylece askeri güç kullanılması yanında bazen ticari nedenlerle de sık sık el değiştirmiş, hatta alınıp satılmış ve kiralanmıştır.
Nitekim Milattan önceki yıllardan itibaren günümüze kadar uzanan tarih süreci içerisinde,Mısır’lılar, Hütüt’liler, Fenike’liler, Asur’lar, Pers’ler, İyonya’lılar, Pitolem’ler, Roma’lılar, Bizans’lılar, Luzinyan’lar, Venedik’liler, Türk’ler ve İngiliz’ler Kıbrıs’ın uzun veya kısa süreli sahip ve yöneticileri olmuşlardır. Bu nedenlerden dolayı Kıbrıs’ta hiçbir zaman bir tek ulusal toplum ve “KIBRIS MİLLETİ” oluşmamıştır.
Osmanlı’nın dünyanın en güçlü İmparatorluğu haline gelmesi ve Ege ile Doğu Akdeniz’de önemli gördükleri tüm adaları alması, sıranın Anadolu sahillerinden sadece 40 ve Suriye’den sadece 60 mil uzakta bulunan Kıbrıs’a geldiğini gösteriyordu. Bunu gören Venedik’liler, olası bir Türk saldırısına karşı adada önlem almaya, adadaki kale ve istihkâmları güçlendirmeye başladılar. Özellikle Mağusa için büyük bir çaba gösterildi.
Türklerin Kıbrıs seferi başlamadan birkaç yıl önce Mağusa’nın savunma hazırlıkları tamamlanmıştı. 1567 yılına gelindiğinde Mağusa surlarının görünüşü o kadar muhteşemdi ki, Latince olarak “Kentlerin en güçlüsü” anlamındaki şu sözlerle tanımlanmaktaydı “Omnium Orbium Fortissima” Lala Mustafa Paşa Komutanlığında 2 Temmuz 1570’de Tuzla iskelesinden kıbrıs’a çıkan Türk Ordusu Eylül 1570’de Mağusa hariç Kıbrıs’ın tüm kent ve kalelerini ele geçirmiştir. 18 Eylül 1570’de Mağusa önüne kamp kuran Türk ordusu mevzi oluşturmaya başladı. Mağusa kalesinin ve surlarının ihtişamını gören Lala Mustafa Paşa kışı kışlada geçirip, baharda saldırmak kararı aldı. 19 Mayıs 1571’de Türk topçu bombardımanı ile Mağusa’nın fethi harekatı başladı. Aylarca devam eden şiddetli savaşlardan ve 60 bine yakın Şehit verdikten sonra Türkler Mağusa’yı zaptettiler. 1 Ağustos 1571.
1572 yılında Kıbrıs’ın ikinci Beylerbeyi Sinan Paşa, Padişah II. Selim’e gönderdiği bir yazıda adanın tarıma elverişli olduğunu hem toprağın işlenmesi hem de adanın savunması için insan getirilmesinin gereğini vurguladı. Padişah II. Selim 21 Eylül 1572 tarihinde yayınladığı fermanla “SÜRGÜN” adıyla tarihe geçen zorunlu göç için emir verdi. Sürgün fermanı adanın gereksinim duyduğu çeşitli mesleklerden insanın seçilip gönderilmesini ön görüyordu. Bu meslekler şunlardı: Ayakkabıcı, terzi, ipek boyacısı, imalatçı, semerci, nalbant, dülger, yapıcı ustası, taş kesicisi ve kuyucu. Kıbrıs’a 1572 yılında 1689 aile gelmiştir. Ailelerin geldikleri yöreler ve aile sayıları şu şekildedir.

YÖRENİN ADI – AİLE SAYISI
Aksaray 225
Beyşehir 262
Seydişehir 202
Engürü 145
Develihisar 197
Ürgüp 64
Koçhisar 88
Niğde 172
Bor 69
Ilgın 48
Ishaklı 87
Akşehir 130