Girne mahkemesindeydim, bu yazı dizisini izleyen bazı meslektaşlar bana sordular:
– Bu Gökçekuş meselesinde Akıncı eğer Başsavcılık, Baro ve Ombudsman’ın yanısıra sana da danışmış olsaydı nasıl bir görüş verirdin?
Tabii ki Akıncı’nın bana danışma diye bir mükellefiyeti yok, hatta Ombudsman ve Baro’ya da danışmaktan kaçınıp sadece Başsavcılık’tan görüş almalıydı. Yine de bir an için Akıncı’nın benden görüş istenseydi neler söylerdim, daha sonra bu noktaya da geleceğim elbette.
Ama ondan önce birkaç hayati noktaya daha değinelim.
***
Akıncı’nın Hakkı Önen’i soruşturma memuru atama yetkisinin bulunmadığını, yasanın böyle bir yetki vermediğini, disiplin işlemlerinde ısbat külfetinin suçlayan tarafa ait, bunun da çok sıkı kurallara tâbi olduğunu defalarca vurguladım. Yasa böyle bir yetki vermiş olsaydı bile soruşturma memurunun tek yetkisinin ifade almaktan ibaret bulunduğunu, bunun dışında hiçbir işlem yapamayacağını, buna rağmen Hakkı Önen’in ifade almanın yanısıra bu meselede hem itham eden savcı, hem karar veren yargıç rolüne de soyunduğunu da izah etmiştim.
Şimdi bir an için yine farzedelim ki Hakkı Önen yasal olarak atanmıştı, hatta hukuken mümkün olmasa bile yine farzedelim ki hem suçlama hem yargı yetkisi de vardı.
Bütün bunları kabul etsek bile Hakkı Önen’in yaptığı bütün işlemler Gökçekuş’u suçlamaya başladığı daha ilk andan itibaren yine de kanunsuzdu.
***
Daha önce de vurguladığım gibi Hakkı Önen’in Gökçekuş’a ilettiği ithamnamede 6 adet suçlama vardı. Hakkı Önen’in imza attığı andan itibaren o kâğıt zaten kanunsuz hale gelmişti, çünkü bir disiplin yargılamasının tâbi olduğu kurallar daha ilk anda ihlâl edilmişti.
İster mahkemedeki bir ceza davasında, ister bir disiplin işleminde olsun bir ithamnamenin içermesi gereken unsurlar vardır, o ithamnamede şu hususları belirtmek zorundasınız:
a) İddia edilen disiplin suçunun işlendiği tarih.
b) İşlendiği iddia edilen disiplin suçunun tarifi.
c) İşlendiği iddia edilen disiplin suçunun dayandığı yasa maddesi, yani suçlanan kişinin hangi mevzuatın hangi kuralını ihlâl ettiği.
***
Bir örnek verelim, diyelim ki bir trafik suçu işlediniz, savcılık size bir ithamname tebliğ eder, o ithamname özetle şöyle olur:
“Siz itham edilirsiniz ki falan yasanın filân maddesine aykırı olarak Mağusa-Lefkoşa yolunun 15. kilometresinde dikkatsiz araç kullanmak suretiyle bir kazaya sebep oldunuz”.
Diğer ayrıntıyı bir yana bırakıyorum. Hakkı Önen’in Gökçekuş’a gönderdiği ithamnamenin içerdiği 6 adet suçlamanın hiçbirinde bu suçlamaların hangi yasanın hangi maddesine dayandığı belirtilmiş değildi. Buna rağmen Gökçekuş’tan yazılı savunma talep ediliyordu. Hangi yasaya dayalı suçlamaya maruz kaldığı kendisine bildirilmeyen bir kişinin kendini savunmasının imkânsız olduğunu bilmiyor muydu 40 yılın deneyimli savcısı Hakkı Önen? Neye dayanılarak itham edildiğinden bihaber Gökçekuş nasıl savunacaktı ki kendisini?
***
Zaten mesele burada da bitmiyor. Eğer Hakkı Önen’in yargılama yetkisi olsaydı bile, tanıkların ifadesini, Gökçekuş’un da yazılı savunmasını aldıktan sonra tıpkı mahkemelerde cereyan ettiği gibi bir yargılama süreci başlatması iktiza ederdi. Bu yargılamada tanıklar şahadet vermeli, ifadeleri zapta geçirilmeli, Gökçekuş’a bu tanıkları bizzat veya avukatı vasıtasıyla istintak etme olanağı verilmeli, sonra Gökçekuş’a da şahadet sunma kapısı açılmalıydı. Bu işlemler tamamlandıktan sonra Gökçekuş veya avukatının şahadeti değerlendirme hakkı, Hakkı Önen’in de bunları dinleme mecburiyeti vardı. Disiplin işlemlerinde bir kimsenin kusurlu olduğu ortaya çıksa bile en sonunda ona veya avukatına hafifletici sebep sunma imkânı verilir. Hakkı Önen bütün bunları yapmadı, bu noktalara ilişkin bütün hukuk kurallarını ihlâl etti.
İşte bundan dolayıdır ki daha ilk günden Gökçekuş’a “hiç merak etme, sen bu davayı mutlaka kazanırsın” demiştim, öyle de oldu.