Şu anda siyaset gündeminde İLHAK diye bir konu, bir tartışma var mı?
Yok.
Türkiye’nin Kuzey Kıbrıs’ı ilhak talebi var mı?
Yok.
Kıbrıs Türk’lerinin Türkiye’ye ilhak talebi var mı?
Yok.
***
Madem öyle nereden çıktı bu ilhak kavgası şimdi, bayram değil seyran değil, niye öpmekte bizi Akıncı eniştemiz, olmayan yel değirmenlerine neden saldırmakta, yağsız sinekten neden yağ çıkarmanın telâşını yaşamakta? Nedeni bellidir. İkinci kez seçime giriyor, fakat son 5 yılda hiçbir başarısı yok, hiçbir sözünü tutabilmiş değil. Bunların konuşulması işine gelmiyor, o halde gündem değiştirmek, suni gündem yaratmak zorundadır. Hedefinde ise adını duyar duymaz bütün bedenini alerji kaplamışçasına siyaseten kaşınmağa başladığı ANAVATAN var.
Anavatan zaten hiç düşmüyor gündeminden, asıl gündemi konuşmaktan ise kaçıyor.
***
Basında okuduklarım doğruysa bir İngiliz gazete muhabiri Akıncı’ya “Kuzey Kıbrıs’ın Kırım misali Türkiye’ye ilhakına ne dersin” şeklinde bir soru sormuş. Akıncı da cevap olarak “korkunç olur” demiş. Neden korkunç olur, onu da söylemiyor, sadece lâf sallıyor.
Mevcut koşullarda basiretli bir adamın vermesi gereken yanıt mantıken şöyle olmalıydı:
– Gündemde Türkiye’ye ilhak yok, Kıbrıs Türk’ünün böyle bir talebi yok, Türkiye’nin de böyle bir talebi yok, dolayısıyla sorunuzun cevaplanmasına da gerek yok, bu abesle iştigâldir.
Bunu yapacağına sanki öyle bir sorunun gelmesi için duaya yatmış gibi hiç sektirmeden üzerine atlayaraktan hiçbir gereği ve gerekçesi olmaksızın anavatana dil uzatmaya kalkıştı.
***
Bir sorumluluk makamında oturan kişi karşısına gelen gazetecinin niyetleri açısından tüm ihtimalleri hesaplamak, yanıt vermeden defalarca düşünmek zorundadır. Hiç gündemde değilken The Guardian’ın muhabiri neden girdi bu Türkiye’ye ilkah konusuna? Gündemden hiç düşmediği halde neden ENOSİS’i değil de gündemde olmayan bir başka ilhakı sordu Akıncı’ya? Belli ki niyet Akıncı’nın ağzından lâf almak, bizi anavatanla kavga ettirmekti.
Bu adamın Akıncı’ya İngiliz İstihbarat Servisi, hatta Anastas’ın adamları tarafından özel olarak gönderilmiş olması da uzak ihtimal değildir. Siyaset tarihi bu tür örneklerle doludur. Kendilerini Bizans’ın varisi sayanların bu tür Bizans oyunlarında ne kadar usta oldukları da bilinmektedir.
***
İki ihtimal vardır, Akıncı ya gaflete düşerek ve bütün bunları hesaba katmayarak İngiliz’in oyununa gelmiş ya da zaten böyle bir soru gelmesinin özlemi içindeydi, aklınca bu fırsatı kaçırmayarak üzerine atlamıştır. İkinci ihtimal doğruysa bunun Akıncı’nın kafasındaki gerekçesi neydi acaba, bunun yanıtı da tabii ki meçhûl değildir. 5 yıl önceki seçimde Akıncı’ya “heşa” çeken Türkiye düşmanları vardı.
Bunlardan bir kısmının Akıncı’yla arası seçim sonrasında bozulmuştu. Akıncı’ya durmadan veryansın ediyorlardı. Akıncı da onları yeniden kazanmak için Türkiye’ye saldırmayı marifet saymış olabilir.
***
Bu kavgayı Türkiye başlatmamıştır.
Bu kavgayı ya bilinçli olarak ya da seçim hırçınlığı ve koltuk hırsının kompleksi içinde gaflete düşerek Akıncı başlatmıştır. Bunun neticesine de katlanacaktır. Eğer kendi kumpanyasına dahil adamlar dışında hiç kimsenin bu gayretkeşliğe doğru teşhis koymaktan aciz olduğunu sanıyorsa ahaliyi aptal yerine koymakta ve fena halde yanılmaktadır.